Port

[Evora]

[Feniksy]

 Lecą.

[Amber]

Przyszła do portu i stanęła na pomoście. Patrzyła na nieliczne statki, które pływały po wodzie, w poszukiwaniu wolnego miejsca. Amber kusiło, by kiedyś wypłynąć gdzieś daleko, najlepiej za morze. Jednak kto wie co ją tam czekało, może jałowa ziemia albo dzika dżungla. Ziewnęła znudzona i wtedy usłyszała jakieś podekscytowane krzyki kilku dzieci, które bawiły się w porcie. Dziewczyna uniosła głowę i zauważyła jakieś ogniste ptaki. Leciały porozrzucane po całym niebie, niektóre bardzo wysoko, na wysokości chmur, a niektóre nisko, niemalże nad dachami niektórych domów. Ich barwy były różne. Niektóre były żółte, pomarańczowe albo rdzawoczerwone, Amber rozpoznała jednak w owych ptakach feniksy. Nie miała pojęcia, że one tu żyją. Każdy ptak był niezwykle piękny. Zaciekawiona wstała i poszła za feniksami. Gdzie one lecą i po co? Mogła się tego dowiedzieć i tak nie miała nic do roboty.

[Bezimienny]

Wszedł trzymając głowę w dłoni. Idealne miejsce do zapominania rzeczy. Wszyscy krzyczą, dzieci się bawią, po niebie lecą feniksy. Co czekaj... Spojrzał do góry, pod chmurami leciały Wielkie ptaki o jaskrawych kolorach. Zaczął iść w stronę w którą leciały.

[Bezimienny]

Znalazł domek, niski i zapadający się. Wszedł na wyższe piętro i prawi dosięgał feniksa. Wszedł najwyżej gdzie umie, i wyciągną rękę do góry.

[Nemeir]

Przyszedł tu, zaciekawiony dziwnym pomarańczowym blaskiem który zobaczył z daleka. Na miejscu zobaczył kilka osób. Normalnie zaczął by ich po kolei lizać po twarzach, ale teraz miał inne plany. Zamierzał dosięgnąć któregoś z ptaków. Jakimś cudem wylazł na dach niedużego domku. Wypatrzył jakiegoś nisko lecącego feniksa i skoczył w jego stronę. Złapał zębami jego ogon i spadł na brzuch. Przestraszył się, że sobie coś złamał, ale był tylko nieco potłuczony. Spojrzał na kilka piórek które miał w pysku. Były ciepłe. Szybko nazwał je Uzo, Piko i Maryla i znowu zaczął szukać jakiegoś miejsca do łapania ptaków.

[Evora]

------
 Ja was ludzie nie rozumiem. Po to robię wątek dachy, aby tam wbijać. Bierzcie najlepiej przykład z poprzedniego eventu, albo z Amber.

[Gvilith]

----
Trzeba było feniksami napisać że tam lecą to by było wszystko jasne a jak się jest takim tępym bahorem jak ja to nic nie jest jasne. A tak btw to czemu na dachy idzie się kanałami a nie jakimiś kurde schodami, drabinką czy helikopterem ( brawo Emiliuszu .-. )?

[Evora]

-----
 Bo tak.

[Amber]

Na chwile spuściła wzrok i spojrzała na tłum ludzi i biegnących dzieci. Wśród nich dostrzegła niebieskie włosy. Czyżby Bezimienny? Nawet jeśli tak to szybko straciła go z oczu. Wtem coś lekkiego spadło jej na nos. Kichnęła i złapała w dłoń to coś. Okazało się, że było to piórko jednego z feniksów, które tutaj przelatywały. Może były one cenne? Na pewno tak. Amber postanowiła zbierać drogocenne "rzeczy". Najszybciej byłoby gdyby złapała jednego ptaka i zabiła go, a potem oskubała ze wszystkich piór jak kurczaka, ale dziewczyna nie miała na to serca. Nie była w stanie skrzywdzić tak pięknych stworzeń.

[Astra]

 Weszła. Dziewczyna usiadła na mostku, a jej nogi dyndały ledwo dotykając tafli wody. Podparła się od tyłu rekami i zaczęła  przyglądać pływającym statkom. Interesowało ją po co one zawitały w porcie. Może żeby załadować towary? Mogły jeszcze uzupełniać zapasy, lub naprawiać dziurę w maszcie.
 Okrzyki zahwytu wyrywały się coraz większej ilości osób. Jaki był powód ich zachwytu? Astra podobnie jak oni spojrzała na niebo. Duże kolorowe istoty lekko i zwinnie sunęły po niebie. Ich majestatyczna postać, te piękne skrzydła. Nigdy czegoś takiego nie widziała.
 Dziewczyna zapatrzona w tajemnicze istoty siedziała niczym skamieniała. Były one takie piękne...

[Amber]

Ludzi gromadziło się coraz więcej, a feniksy nadal leciały powoli, jakby im się nie spieszyło. Wiele z nich gubiło pióra. Jednak nie tylko Amber postanowiła je zbierać. Gdy jedno piórko znajdowało się na wyciągnięcie ręki jakiś mały brązowowłosy chłopak ze śmiechem chwycił je i uciekł, chwalić się swym łupem. Za drugim razem dziewczyna złapała małe ogniste piórko i wrzuciła je do kieszeni. Na razie miała tylko dwa, taka ilość na nic jej się nie przyda. W którymś momencie nad jej głową przeleciał stary ptak, który gubił pióra. Uronił ich aż 6, ale Amber złapała tylko 2. Resztę porwały roześmiane dzieci. Rozdrażniona miała ochotę zamienić się w wilka, ale wtedy wywołałaby panikę. Musiała radzić sobie w tej gorszej postaci. Może powinna pójść do mniej zatłoczonych terenów? Wyłowiła z wody jeszcze jedno pływające piórko i spojrzała w niebo. Gdzież to lecą feniksy, w którym kierunku? Chyba za miasto. Przydałoby się jakieś dogodne miejsce by zbierać pióra.

[Astra]

 Dziewczyna wstała z mostu i zaczęła przepychać się przez tłum. Te ptaki jak co roku, leciały na tereny ich plemienia, aby zakładać gniazda. Ponoć podczas przelotu nad miastem, znajdowało się z pośród tłumu dużo osób, które chciały mieć więcej piór. Wtedy one sięgały po łuki i zabijały te piękne istoty...
 Nie. Astra nie mogła na to pozwolić. To było nieludzkie, mordować osobniki tego gatunku. Zaniedługo, będzie ich coraz mniej, a wtedy wyginą. Nie, Astra nie mogła o tym nawet myśleć. To było straszne. Tak straszne, ze niemal realne.

[Watriss]

Stanęła obok Endrosa i zaczęła przyglądać się ptakom. Nałożyła strzałę na cięciwę i wystrzeliwała. Ptak zachwiał się, kilka piór ze skrzydeł ptaka wylądowały przed nią. Jedno było złamane zapewne przez strzałę.
-Nie warto niszczyć cennego życia dla kilku piór, nie skołuje feniksom szybkiej śmierci.- odpowiedziała na pytające oczy Endrosa. Poszła dalej.     

[Endros]

Poszedł za Watriss, spod kaptury mignęły błyszczące oczy.
-Nic się nie zmieniłaś.- powiedział i zabrał z przed nosa pióro jakiemuś dzieciakowi. Posłał mu jedynie mordercze spojrzenie gdy ten próbował go kopnąć. Skrytobójca nie zabija bez potrzeby, łowca nie poluje bez  celu.