Dachy

[Nemeir]

Stal spokojnie kiwajac powoli ogonem na boki. Czekal.

[Chairo]

Dość nagłym susem skoczyłam na basiora, chcąc wgryźć mu się w kark i przygnieść go do ziemi.

[Nemeir]

Waderze udalo sie zlapac go za kark. To zabolalo, ale nie dal sie przygniesc. Zamiast tego szarpnal sie i uderzyl ja reszta ciala zmuszajac do cofniecia sie w strone przepasci i poluzowania uchwytu.

[Chairo]

Trzymałam się mocno, chociaż bolało, i próbowałam zapierać się tylnymi łapami. Po chwili odbiłam się nimi do góry i przeskoczyłam na drugą stronę wilka. Teraz to on był od strony przepaści. Dalej nie puszczałam, a nawet mocniej zacisnęłam szczękę, i spróbowałam popchnąć go w stronę krawędzi.

[Nemeir]

----
 Jak mogla nad nim przeskoczyc wciaz trzymajac go za kark? .-.

[Chairo]

___________
Da się tak, choć nie jest to łatwe. Wiem, bo mój pies też tak kiedyś robił, jak się bawił z troszkę większym od siebie.

[Nemeir]

Coraz trudniej bylo mu skupic mysli i to nie z powodu bolu. Zdawal sobie sprawe ze cos sie z nim dzieje. Od wielu lat nie byl w ludzkiej formie i juz od dawna nie mogl sie w czlowieka zmieniac, chociaz probowal. Z mowieniem bylo tak samo... Odpuscil, przestal z nia walczyc, sam nie wiedzial czemu. Moze to dlatego, ze jest taki beznadziejny? Kilka centymetrow dzielilo go od upadku i, prawdopodobnie, smierci. Nie myslal juz wiecej, nie mogl.

[Amber]

Porzuciła zbieranie piór, gdy zobaczyła, jak basior się poddaje. Tamta zaraz go zabije i to bez powodu. Zeskoczyła kilka dachów niżej i znalazła się obok nich. Z rozpędu bokiem uderzyła w wilczyce, a że ta była od niej o wiele mniejsza i słabsza poleciała w bok, puszczając basiora. Miała wrażenie, że jest on księżycem, albo ognikiem. Mrokiem na pewno nie, tamci są zbyt agresywni i powaliliby ją w kilka sekund. Chyba, że ona sama jest mrokiem.

-------
Chair, nie da się tak. Może Twój pies jest jakimś supermanen, ale gdybyś nad nim przeskoczyła skręciłabyś sobie kark. Musiałabyś być niezwykle zręczna, by coś takiego zrobić, a patrząc na statystyki jesteś raczej przeciętna.

[Watriss]

Przyglądała się walce toczonej po niżej, nie wiedziała czy się włączyć czy nie postanowiła obserwować.

_______
Ta sztuczka była by możliwa jeśli twój pies skoczył zaczepił zębami o kark i zsunął się na drugą stronę, albo tamten próbował go tak zrzucić że wyszło jak wyszło, lepiej się nad tym nie rozwodzić.   

[Astrix]

Raz po raz zerkałam w stronę walczących. Znowu ta dziewczyna, która próbowała jeszcze niedawno zabić mnie... Podbiegłam do rannego wilka.
- Nic ci nie jest? - spytałam. Właściwie chciałam mu pomóc. Nic nie zrobił, a ona go zaatakowała jak mnie! Nie wiedziałam jednak jak.

[Nemeir]

Warknal, gdy podeszla do niego. Jest obca.
Dlaczego tak pomyslal? Przestal warczec i spojrzal na nia przepraszajaco. Polizal ja po rece.

[Amber]

Wadera mogła być zagrożeniem dla jej watahy, biorąc pod uwagę, że zaatakowała członka jej plemienia. Basior musiał być z księżyca. Mroki były agresywne, zaś ogniki porywcze i niekiedy niebezpieczne, a tamten był uległy i szybko się poddał. Spojrzała za siebie. Jakaś dziewczyna podeszła do rannego, ale chyba z zamiarem pomocy. Stała naprzeciw wrogiej, brązowej wilczycy. Jeśli postanowi uciec pozwoli jej na to, nie zamierzała gonić za każdym szczeniakiem po wszystkich dachach, jednakże jeśli tamtej zachcę się walczyć... proszę bardzo. Wyszczerzyła kły i spojrzała na nią z góry.


------------
Tutaj każdą walkę powinien ktoś pilnował, bo ty ją mogłeś zrzucić - jesteś silniejszy. A to ona Cię powaliła, chociaż nie starałeś się walczyć XD. Wat, wybacz, ale w ogóle Cię nie zrozumiałam.

[Watriss]

Zbiegowisko robiło, wysunęła się troszkę. Kamień osunął się i spadł z brzdękiem na poniższe dachy. Spojrzała na niego z obrażoną miną choć w wilczym pysku nie łatwo zobaczyć gniew. (to wcale nie tak że chce dołączyć do zbiegowiska)

_____
Nie szkodzi ja też nie rozumiem.

[Astrix]

Odruchowo cofnęłam się jak zawarczał, ale zaraz potem podeszłam bliżej.
- Pff... te Ogniki przesadzają... - westchnęłam -  Opatrzyć cię? - przyjrzałam się paskudnej ranie na karku wilkołaka. Teraz musiałam przyznać, że wcześniej miałam szczęście. Ale skupiłam się na rannym. Moja wrodzona troska o innych czasami wpędzałam mnie w kłopoty jednak przede mną leżał człowiek w skórze wilka, a nie dzikie zwierze. Uśmiechnęłam się do niego.

[Nemeir]

Pokrecil glowa. Potem. Teraz chce powtorzyc ta walke. I tym razem nie bedzie sie bawil. Jak trzeba bedzie to ja zabije. Krwawil, ale wytrzyma jeszcze chwile.


----
Nie zrzucil jej bo nie chcial jej zrobic krzywdy bo nie ogarnial o co jej chodzi. A poddal sie bo ja sie wkurwilam i nie chcialam kontynuowac tej walki. Bo jak patrzylam na statystyki i to co ona wyczynia to coraz szerzej sie usmiechalam. Btw faktycznie glupio to zrobilam.