Kolista Zatoka

[Evora]

[Watriss]

Spojrzała na fale odbijające się od brzegu, wodę łuskającą białe kamienie wysoki klif... To jedyne co uważała za piękne, wierzyła że po śmierci stanie się jedną z tych kropli tworzących morze. Że wróci tam skąd przyszła. Lecz czasami tak trudno umrzeć...

[Vircassis]

Szedł spokojnym krokiem. Rozglądał się i podziwiał widoki. Bardzo lubił przechadzać się i poznawać nowe miejsca. Z dala zauważył jakąś istotę. Przyjrzał się jej dokładnie. Skojarzył ją z poprzedniego zgromadzenia przy dębie.

[Watriss]

Znowu to uczucie że coś pragnie rozedrzeć ją na strzępy, spogląda na swoje łapy ciągle w wilczej formie. Czemu nie nawiedzi tak tej ludzkiej.

[Vircassis]

Mruknął coś pod nosem i podszedł bliżej do wadery.
- Coś się stało? - zapytał ochrypłym głosem. Nie wiedział kim ona jest i z jakiego plemiona pochodzi. Ale co mu tam. Zapyta to się dowie.

[Watriss]

Szuranie ktoś przystanął, mniej więcej metr. Nie lubi  takich dusz. Po zapachu odgadła że to wilk z pod drzewa. Spojrzała na niego przenikłymi błękitnymi oczami. Rozpoznaje ją. Najwyraźniej musiała wychylić się w którymś monecie  i ją dostrzegł albo wyczuł. Czego chciał... nikt podchodzi tak po prostu i pyta. Poczuła że go nie lubi...   

[Vircassis]

Lekko podniósł uszy i spojrzał pustym wzrokiem na wilczycę. Wyglądała jak by chciała go przynajmniej zjeść. Usiadł na ziemi i odwrócił wzrok w stronę wody. 'Ale ładna jest dziś pogoda' pomyślał.

[Watriss]

Teraz zamierza tu siedzieć?! Teraz była naprawdę wkurzona. Zamierzała warknąć czymś obraźliwym lecz zrezygnowała. Musi się opanować, nic nie robić i poczekać aż odejdzie. Robiła to wiele razy więc czemu teraz się denerwuje.

[Vircassis]

- Jesteś bardzo małomówna. - syknął - mogłabyś chociaż powiedzieć jak się nazywasz i do jakiego plemiona należysz. - westchnął i spojrzał na rozzłoszczoną wilczycę kątem oka.

[Watriss]

Cholera, jak tak dalej pójdzie może być kiepsko.
-Jest nikim i nie należę do nikogo, wystarczy?- powiedziała zimnym głosem, miała tego dosyć, jak się z tego wyplątać? Jeśli tu zostanie  to choroba wymusi na niej powrót do ludzkiej postaci. Przy nim.

[Vircassis]

Ucieszył się, że wadera wreszcie postanowiła cokolwiek powiedzieć.
- Miło mi. Ja jestem Vircassis i jestem z Mroku. - wstał i zmienił się w człowieka. Schował ręce w kieszeni skórzanej kurtki i ruszył przed siebie oglądając widoki. Nie zwracał uwagi na wilczycę.

[Watriss]

Grrr to strasznie głupie jak można mówić jak się nazywa a nawet wrócić do ludzkiej postaci?-była wstrząśnięta. Miała niby teraz szanse, mogła ukryć się w jakiejś jaskini i tam przeczekać wymioty. Krew spada na piasek. Pierwsza partia się już zaczęła. Jeśli dojdzie do trzeciej będzie musiała zmienić postać. Cholera takie ucieczki nie były w jej stylu. Musi się uspokoić i chwile zastanowić.

[Kin]

Po plaży spacerował jasny wilk. Uniósł nos do góry. Wiatr oprócz słonego zapachu morza przyniósł mu zapach dwóch obcych. Kin ruszył w tamtą stronę. Po chwili zobaczył dwa wilkołaki. Jeden był w ludzkiej postaci, więc on też się przemienił. Szedł w ich stronę patrząc z zaciekawieniem.

[Vircassis]

Z oddali zauważył jakąś postać. Nie wiedział kto to i kim jest. Próbował się przyjrzeć tajemniczej osobie, lecz nie posiadał aż tak dobrego wzroku. Stanął na trawie i nie odwracał wzroku od osobnika.

[Kin]

Kin zauważył, że obcy przygląda mu się. Podszedł nieco bliżej, żeby mógł go lepiej zobaczyć. Nie do końca wiedział co powiedzieć, ale ktoś w końcu przerwie milczenie...