Kolista Zatoka

[Vircassis]

Skrzywił się.
- Wiem, wiem.. Pamiętam Niki. Jeżeli mogę Ci tak mówić Pani Nikim nie jestem. - odparł - ale bardziej mi chodziło o to, że coś ukrywasz. Normalnie przecież wilki nie rzygają krwią a to rzadki przypadek ciężkiej choroby. Coś podobnego spotkało mojego starego. - mruknął.

[Watriss]

-Choroby włóczęgi nie powinny obchodzić jakiegoś plemiennego szczeniaka- skrzywiła się na samą myśl o plemieniu.

[Vircassis]

- Hah, rzadko się spotyka takie mroczne wadery jak Ty. - lekko się uśmiechnął.
- To, że jestem z plemienia nie znaczy, że musisz mnie oceniać jak Książkę po okładce.

[Watriss]

Przymknęła lekko oczy.
- To kim jesteś jest nieważne kiedy do kogoś należysz. -spojrzała w niebo.

[Vircassis]

- Mylisz się wadero. - zachichotał - Kin już wie jaki jestem. - wskazał na Kin'a.

[Watriss]

Ja widzę świat inaczej, napływają wspomnienia.
-Myśl jak chcesz i mów jak chcesz a może uświadomisz sobie czym jest więź. Jakim jest przekleństwem.

[Kin]

Kin milczał. Ta rozmowa była dziwna i wolał się do niej nie włączać a "Pani Nikt" mówiła jak jakaś chińska wyrocznia.

[Vircassis]

Zdziwił się odpowiedzią wilczycy. Więź przekleństwem?
- Znaczy.. - pomyślał przez chwilę i zaczął mówić - zależy o jakiej więzi mówisz. O rodzinnej? Miłości? Czy o przyjaźni? A Ty jak sądzisz Kin? - zwrócił się do milczącego młodego.

[Kin]

Kin wzruszył ramionami.
- Jest cała masa więzi. Nie tylko między ludźmi.
To jedyne co mu przyszło do głowy mimo iż nie miał dokładnie pojęcia o czym mówi.

[Watriss]

Uśmiechnęła się, wiec mimo iż wygląda na takiego co dużo przeżył. Nie rozumie że im więcej ma więzi tym większą staje się marionetką. Choć niektóre wieź nie da się tak po prostu zerwać. Zatrzymała się.
-Watriss Samotnik. -mówi.
 

[Vircassis]

W głębi ducha ucieszył się, że wadera odpowiedziała.
- Masz racje jest ich mnóstwo. - westchnął.
Rzucił kolejne spojrzenie na wilczycę. Nie wyglądała jak przedtem, że chciała zjeść Vircassisa.
- Fajnie, że wreszcie się przedstawiłaś.

[Watriss]

-Jeśli spotkamy się  następnym razem zapewne będziemy walczyć. Przeciwnikowi zawsze trzeba mówić swoje imię.- Co się stało, czyżby kogoś polubiła. Ja była mała lubiła głupców. A może dlatego że oni przywołują wspomnienia?

[Vircassis]

Lekko się uśmiechnął. W końcu była wojna między plemionami, ale czy wędrowcy też się w tą wojnę bawią? Wstał z ziemi i podszedł do wadery. Ukucnął i pogłaskał ją po głowie.
- Mam nadzieję, że do tego nie dojdzie - uśmiechnął się do wadery i pocałował ją w nos. Bardzo lubił takie wilczyce ale jak ona zareaguje? Czy rzuci się na Vircassisa? Hmm.. Ciekawe. Chłopak wstał i wrócił na miejsce w którym siedział.

[Kin]

Kin popatrzył na Vircassisa dziwnym wzrokiem. Czy on zwariował? Właśnie pocałował i pogłaskał waderę której prawie nie znał!

[Watriss]

-Ciesz się że nie mam humoru- Powiedziała. Jakoś to ją nie zaskoczyło. Tego można się spodziewać po wilczurze. Przewróciła oczami. Niektórzy są po prostu dziwni.