Wewnątrz

[Evora]

 Ev uniosła brwi.
-Sługi?-powtórzyła. Miała ochotę się na niego wydrzeć. A co jej zaszkodzi jak się wydrze? Stać ją przecież na tabletki na gardło.
-TRZEBA BYŁO SIĘ ZASTANOWIĆ JAK WCHODZIŁEŚ DO TEGO DOMU! CZYJ MÓGŁ BY BYĆ TEN DOM SKORO LEŻY NA TRENACH KSIĘŻYCA?! HĘ?! ALBO TRZEBA BYŁO OD RAZU POWIEDZIEĆ, ŻE NALEŻYSZ DO PLEMIENIA! A NIE WŁAZIĆ SOBIE DO CUDZEGO DOMU BEZ ŻADNEGO UPRZEDZENIA! NIKT NIE NAUCZYŁ CIĘ NIE NALEŻY STRASZYĆ RANNYCH KOBIET?!-dobrze, że pod koniec wypowiedzi nie zaczęła jeszcze skrzeczeć. Jak skończyła odwróciła się i wyszła na dwór, aby zemścić się na trawie.

[Bezimienny]

-Nie sądziłem, że mogę cię przestraszyć. Przepraszam -Położył sobie rękę na karku -Mi nigdy nic nie wychodzi dobrze, więc się nie zdziwiłem. -Jakoś tam się uśmiechnął

[Evora]

----
 Emmm... Ona jest na zewnątrz.

[Bezimienny]

-Pewnie to zły moment, ale czy jest możliwość, otrzymania tego zadania? -Powiedział trochę głośniej, choć i tak pewnie nie słyszała. Spojrzał na pozostałą dziewczynę
-Miło poznać...




-------------------
A do siebie nie można? Jeszcze Amber.

[Bezimienny]

-A ty jesteś jedną z alf? -Spojrzał na dziewczynę

[Amber]

- No pewnie - odpowiedziała sarkastycznie do bezimiennego. Potrząsnęła głową, powoli zaczynała żałować, że tu przyszła. Evora to wbiegała to wybiegała, nie odzywając się do niej nawet słowem. Wyszła z chaty i odeszła w siną dal. Jednak lepiej czasami być samotnikiem.

[Bezimienny]

Stał tak sam, w ciszy, bardziej raniącej niż hałas. Postanowił, że wyjdzie, może do puki nie ma wałka nie jest aż tak śmiercionośna?
/wyszedł/

[Bezimienny]

Wszedł prowadząc dziewczynę, doprowadził ją do sypialni i położył a łóżko. Kamień już przestał świecić, w sumie co można wymagać w środku nocy.
-Połóż się tu i odpocznij. -Uśmiechnął się i puścił jej dłoń i biodro.

[Evora]

 Już po przekroczeniu progu domu poczuła ulgę. Miała wtedy ochotę wypchnąć tego... Bezimiennego za drzwi.  Gdy zaprowadził ją do jej sypialni przestraszyła się, że zaraz zacznie ją molestować czy coś. W sumie to go nie znała, ale powinna okazać swoją wyższość nad nim.
-A ty co planujesz zrobić?-zapytała i usiadła na łóżku.

[Bezimienny]

-Jeśli masz jakieś rany to je opatrzyć, jak gorączkę, to podam zioła, jeśli po prostu jesteś zmęczona to dopilnuję, że pójdziesz spać i sobie pójdę. -Uśmiechnął się -No... to masz jakieś rany z którymi nie dajesz rady? Spokojnie nie chcę ci się 'dogłębnie przyjrzeć'

[Evora]

-Eee...-wybąkała. Szeroko otwartymi oczami rozglądała się po pokoju. Była przerażona. Czy ten koleś miał obsesję? Nie miała ochoty na to, aby ktokolwiek jej pomagał. Wolała sama sobie poradzić, zwłaszcza, że przez jej dom przeszła fala turystów.
 Już wiedziała jak czują się inni, gdy z nimi rozmawia i ciągle się uśmiecha. Powinna przestać to robić.
-Nie czuję się abym była ranna. Prędzej senna- i głodna, dodała w myślach. Jak już on sobie pójdzie, to zrobi sobie ucztę z konserw, które kupił jej Nemeir.

[Bezimienny]

-To tylko czatuję -Wstał i podniósł kryształ który tu zostawił, z jednej z wielu kieszeni wyciągną świeczuszkę a z drugiej zapałki i obcięty kawałek z opakowania po zapałkach. Na świeczce zaczął tańczyć płomień. Tak jak podejrzewał kamień reagował też na światło ognia. W efekcie po pokoju znowu latały radosne świetliki w wielu barwach. Położył kamień na półce.

[Evora]

 Dziewczyna skrzywiła się, po czym zdjęła buty i położyła się na łóżku. Powierciła się chwilę na materacu udając, że usiłuje zasnąć.
 Po jakiejś chwili z powrotem usiadła.
-Nie dam rady zasnąć wiedząc, że jakiś obcy będzie się włóczył po moim domu-powiedziała prosto z mostu. Nie zamierzała ukrywać, że jest teraz nie proszony. Jeśli to nie poskutkuje to spróbuje przypomnieć sobie jakieś lekcje etykiety i wyrzuci go po dworsku.

[Bezimienny]

-A skąd mam mieć pewność, że wypoczniesz? Ale dobra. Jak chcesz to idę -Podniósł rękę i wyszedł

[Evora]

 Wzruszyła ramionami. Gdy Bezimienny wyszedł, podreptała na boso do kuchni i zjadła jedną puszkę konserw. Niestety zmęczenie wzięło górę, więc zamknęła szklane drzwi na klucz i ułożyła się wygodnie w niezagraconym fotelu.