Ktoś . . .
Teraz każdy będzie się tłumaczył że nie ma czasu :d

Robiąc nieudolny unik , smok swoimi pazurami stworzył wiele płytkich ran na tylnych nogach i ogonie Horo.  Te rany były poważniejsze od poprzedniej. Przestraszyła się gdy znikąd obok niej pojawił się wilk.

_______
O ja, co.

Popatrzyła chwilę na machającego ogonem basiora, po czym zorientowała się że w jej kierunku leci smok. Smok zahaczył o jej ramię, zaskoczona atakiem machnęła łapą. Cudem na jego boku utworzyła  się płytka rana. Po ataku, cofnęła się do reszty. Wydała z siebie odgłos podobny do szczeknięcia jako odpowiedź. Rana aż tak jej nie przeszkadzała (podobnie jak większość), ale Horo czuła lekkie pieczenie.




______________________
Przepraszam, teraz może być? (^~^;)

Słysząc (tym razem wyraźniej) kolejne ryki smoków, była pewna że ktoś z nimi walczy. I najprawdopodobniej potrzebuje pomocy. Znowu nie wiedziała co robić. Sama zaproponowała pomoc...
- Cofam. - powiedziała wpatrując się ślepo w trawę. Sama nie wierzyła w to co mówi. - Pójdę przodem. - dodała zmieniając się w wilka i biegnąc ile sił w kierunku ryku. Wiedziała że w przyszłości jakkolwiek za to oberwie, ale jej ciekawość była o wiele większa (w tym momencie) niż chęć pomocy.

Ja jestem tak trochu "zablokowana" :/

Horo była raczej realistką, więc z jej umiejętnościami wolała tu zostać.
- Mogę go popilnować. Jakbym poszła z wami, i coś by się stało, mogłabym nie być w stanie wam pomóc. Jak mi nie ufasz, to zrozumiem.- przekręciła głowę w lewo, lekko się uśmiechając.

Nagle spoważniała. Rzeczywiście, usłyszała coś, co nie pasowało do otoczenia, lecz dopiero po pytaniu Carmen była już pewna ze to coś niepokojącego.
- Słyszałam, co to dokładnie jest? - powiedziała podbiegając bliżej do dziewczyny żeby ją usłyszała. Musiała zdać się na jej słuch, więcvpróbowała być cicho.