Korzenie Lasu

[Evora]

 Droga prowadząca do gniazd.

[Feniksy]

 Wlatują. Wyraźnie czują, że są prawie na miejscu.

[Amber]

Wbiegła za feniksami, ślizgając się na trawie. Była na jakimś korzeniu drzewa, który pokryty był trawą i mchem. Szła wzdłuż niego, gdyż tak leciały ptaki. Pióra już niemalże nigdzie nie leżały, a Amber nie była zadowolona ze swych znalezisk. Mogła je sprzedać za niezłą forsę. Przyspieszyła kroku, a może raczej powolnego biegu, by nie zgubić feniksów. Cholera, czy one musiały być takie szybkie i wytrzymałe?

[Nemeir]

Biegl. Nad nim lecialy feniksy. Nie zajmowal sie juz zbieraniem pior. Chyba udzielil mu sie nastroj ptakow.

[Amber]

Zmrużyła oczy, ale zaraz szerzej je otwarła. Pióra były malutkie, połamane i brudne, niewarte zbierania. Ale tam gdzie lecą feniksy... gdziekolwiek by to było... Muszą się w końcu zatrzymać, a wtedy łowy będą o wiele łatwiejsze. Chyba już blisko. Tak, na pewno. O ile cel wędrówki nie będzie na drzewach.

[Watriss]

Tak jak się spodziewała feniksy doprowadzają ją do gniazd lecz mimo iż wiatr niósł ze sobą znajomy zapach nie wiedziała gdzie jest. Rozpoznała wilczyce z którą próbowała się bawić w wieży. Zastanawiała się czy może powinna była zacząć wokół niej biegać. 

[Astrix]

Biegłam za feniksami. Coraz rzadziej kucałam, by podnieść piórka, ale i tak zbierałam te najładniejsze. Mimo feniksów najbardziej podobały mi się obrazy mijane w biegu. Biegłam korzeniem wiszącym jad jakimś jeziorkiem, czy bagnem... To było po prostu piękne.

[Astra]

 Biegła dalej. Pozostawała na tyle daleko, aby nikt jej nie zauważył, ale też musiała pilnować feniksów. Inaczej się zgubi, a tego wolałaby uniknąć.

[Feniksy]

 Odlatują.

[Amber]

Pobiegła za feniksami, nie bacząc na nic.

Astrix - 3 pióra.

[Astrix]

Popędziłam za feniksami.