Mała Wysepka

[Srebrny Feniks]

- Owszem - odrzekłam - Całkiem ciekawe te zagadki wymyślasz.

-A szatem powiedsz mi czo to jeszt.

Daleka kuzynka, ryby pożera,
Jej domem jest morze, lecz czasami,
Zrzuca skórę, aby żyć pośród nas.

[Amber]

Czyli miała szukać feniksa? Podniosła się, by odejść, ale nagle zatrzymała się wpół kroku. Wszystkie te ptaki były mniej więcej takie same, zrodzone z ognia. Jedynym feniksem, który się wyróżniał był przecież ten srebrny. Zwłaszcza, że był srebrny. Skoro był zrodzony z wody, ognia, światła i spadł ze sfery to mógł być takiej barwy. Wróciła się i spojrzała w oczy feniksowi.
- Przecież to o Ciebie chodzi. Mam zdobyć Twoje własne pióra i Ci je wręczyć? - mruknęła ponuro.

[Srebrny Feniks]

Czyli miała szukać feniksa? Podniosła się, by odejść, ale nagle zatrzymała się wpół kroku. Wszystkie te ptaki były mniej więcej takie same, zrodzone z ognia. Jedynym feniksem, który się wyróżniał był przecież ten srebrny. Zwłaszcza, że był srebrny. Skoro był zrodzony z wody, ognia, światła i spadł ze sfery to mógł być takiej barwy. Wróciła się i spojrzała w oczy feniksowi.
- Przecież to o Ciebie chodzi. Mam zdobyć Twoje własne pióra i Ci je wręczyć? - mruknęła ponuro.

Skinęła dziewczynie głową. Zgadła, choć trochę niedokładnie zadała zagadkę. Chyba przeszła przez wszystkie próby, więc feniks choć niechętnie przesunął się w kąt gniazda. Spod jego piór wysunęło się zielone jajko.
-Naleszy ci szę-syknęła do dziewczyny.

[Amber]

Przemieniła się w swą ludzką postać, widząc jajo. Inaczej nie dałaby rady go przenieść. Skinęła głową feniksowi, jednakże postanowiła jeszcze o coś zapytać.
- Za ile, mniej więcej, dni coś się z niego wykluję? - zapytała. Wolała być pewna, kiedy oczekiwać małego pisklaka.

[Srebrny Feniks]

-To zaleszy od temperatury. Z jakisz tydzien mosze dwa.

[Amber]

Kiwnęła głową.
- Dzięki - mruknęła jeszcze do feniksa. Odwróciła się i odeszła ze swoją zieloną zdobyczą.

[Astrix]

- A co by się stało, gdybym nie zgadła? - spytałam już mniej pewnie - jakieś zadanie bonusowe czy coś?

[Srebrny Feniks]

 Pochyliła się do wadery.
-Jeszli nie, to nie dosztaniesz tego czego asz tak bardzo pragniesz-rzekła, po czym wyprostowała się i z jej gardła wydobył się pisk.

[Astrix]

- Można negocjować? - spytałam. Obudził się we mnie duch walki. Słownej, ale jednak. Wiedziałam, że nie mam szans wygrać walkę wręcz z feniksem, a było o co walczyć. - Śmiem twierdzić, że wadera z kwiatami w ogonie miałam prostszą zagadkę. Może jakaś podpowiedź z twojej strony, albo inna łamigłówka. Albo zadanie... No nie wiem - nie wiedziałam też co feniks miał na myśli w zagadce, więc spróbowałam coś zaradzić. Nie wiedziałam tylko co to da. A może feniksy lubią złoto? Miałam kilkaset monet w torbie. Ale co dla nich znaczy pieniądz? chyba nic, bo niczego nie musiały kupować...

[Srebrny Feniks]

 Feniks wydał z siebie skrzek.
-NIE BĘDZIE SZADNYCH PODPOWIEDZI! SZADNYCH NEGOCJACJI! MY WYBRALISZMY TĄ ZAGADKĘ, INNEJ NIE DOSZTANIESZ!

[Astrix]

Warknęłam. Miałam pustkę w głowie. Zaczęłam się przechadzać w tę i z powrotem. Musiałam to wymyślić... Pff... A czy feniksy jedzą ryby? Nie, ich domem nie jest morze, chyba...

[Srebrny Feniks]

 Feniks pisnął.

[Astrix]

siedziałam tam już dosyć długo.
- Nie jesteś głodny? - spytałam feniksa - może spróbuję jakąś rybę ci złowić? - szczerze mówiąc i ja zaczynałam być głodna, a feniks po długiej podróży... I czy feniksy lubią ryby? Tylko taka odpowiedź mi się nasuwała jeśli chodzi o zagadkę. srebrny feniks - morska piana. i właśnie widzę jednego przed sobą. Czyli żyje wśród nas. Ale też daleka kuzynka kogo?

[Srebrny Feniks]

-Nie. Wyszuchamy jeszcze twojej jednej wypowiedzi. Nie zapszepaszcz jej-syknął ptak.

[Astrix]

- Wydaje mi się, że chodzi o ciebie. Ale nie jestem wcale pewna swojej odpowiedzi. - prawdę mówiąc im dłużej myślałam tym bardziej nasuwała mi się ta myśl, ale nigdy nie wiadomo... spuściłam głowę.