Dachy

[Watriss]

Przypatrzała się nowej łowczyni, bo czemu nie? Miała swoje 6 piórek to powinno jej wystarczyć jak na razie. Po raz kolejny spróbowała skupić się na szukaniu nowej zdobyczy.

[Astrix]

Gdy już byłam na dachu wyrwałam z niego dachówkę. Nie miałam innego pomysłu więc rzuciłam nią w nadlatującego feniksa i ptakowi wyleciało kilka piór. Szybko je złapałam, bo gdyby spadły na dół w tłum ludzi nie miałabym szans ich zebrać. Może nie był to zły sposób? Wiedziałam, że nie jestem tu jedyna, ale trzeba było się skupić na obmyślaniu własnej strategii, a nie podpatrywaniu cudzej. Wyrwałam kolejną dachówkę i cisnęłam nią w kolejnego ptaka. Jednak tym razem nie trafiłam. dachówka spadła między ludzi na dole. Uśmiechnęłam się pod nosem. Trudno. Nie miałam broni, ale trzeba będzie coś wymyślić. Bo to był zły sposób na zdobywanie pięknych piórek.

Widać, iż czytanie ze zrozumieniem masz do poprawy. Skoro sama zignorowałaś moją ostatnią wiadomość powiem Ci co robisz źle - nie ty decydujesz ile i czy w ogóle zebrałaś jakieś pióra, tylko Evora.
-------------
Sory, nie przeczytałam drugiej strony Przelotów Feniksów... Dopiero tam jest napisane, że Ev decyduje.

[Chairo]

Wychylając tylko głowę ujrzałam kilka osób, najwyraźniej polujących na feniksy. Niezbyt zadowolił mnie ten widok. I trochę przeraził. Postanowiłam na razie się nie mieszać i obserwować z ukrycia to, co się dzieje.

[Bezimienny]

Coraz więcej ludzi się zbierało, a on czół się coraz bardziej nieswojo. Nie potrzebuje jakość szczególnie towarzystwa. Ile to już ich ma? 9,5? W sumie z takich piórek można zrobić ładny pióropusz, albo kolczyki, lub naszyjnik. Może bronią przed ogniem? Pewnie nie. Może z kimś się zaprzyjaźni? Jedna rzuca dachówkami, drudzy strzelają z łuku, inna już go nienawidzi. Nikogo więcej nie widać. Przysiadł na dachu i patrzył na ulice. Wyciągną skrzydła... Czekaj. No nie! Znowu mu wyszły. Nie wiadomo skąd, nie wiadomo gdzie. Darmowe skrzydła! Tylko jeszcze mógłbyś na nich latać!

[Chairo]

Obserwowałam wszystkich, bojąc się o życie pięknych ptaków. Nie miałam dobrego oparcia pod stopami, więc po chwili miałam problemy z utrzymaniem się na krawędzi dachu. Skrzynie, na które wlazłam, zaczęły się gibać i po chwili usunęły mi się spod nóg. Zaparłam się rękoma, uporczywie trzymając się dachu. Teraz nie miałam wyboru i musiałam się wspiąć. Tak też zrobiłam. I tak hałas pewnie zwrócił uwagę wszystkich tu obecnych. Prychnęłam pod nosem. W sumie, prychanie i okazjonalnie mruczenie lub cichy hihot, to jedyne dźwięki, jakie mogę wydawać. A, no i kichanie. Ale kichanie nie zależy od strun głosowych... Bacznie obserwowałam zachowanie innych, niezbyt zadowolona.

[Bezimienny]

Popatrzył się w stronę jakiejś dziewczyny. Dzięki odruchom -Uśmiechnął się do niej, nawet nie wiedząc, czy to widzi. Wstał i stanął jak najdalej od krawędzi dachu. Popatrzył za siebie. Czarne skrzydła w niebieskie plamki, rozciągały się za nim, przesłaniając cały widok. Zawsze bawiło go, nieodczuwanie pojawiania się skrzydeł. Przecież tyle błon, mięśni, kości, powinny choć szczypać. A nie bezboleśnie rwać koszule.
Pojmał na niebo pełne ptaków, jak ciemny materiał obsypany cekinami. Spróbował zrobić tak jak one. Ustawił się jak najdalej od ludzi (ale nie opuszczał swojego dachu), rozłożył skrzydła które zgrabnie całego go zasłoniły. i machną nimi kilka razy. Nic.

[Amber]

Z racji, że Evora nie ma czasu i internetu ja będę przydzielać pióra. Przypominam również, iż tylko admini decydują o tym kto zdobędzie ile piór. Proszę wiec nie decydować za nich i brać sobie ich ile kto zapragnie.

Bezimienny - 2 pióra.
Astrix - 3 pióra.
Chairo - 1 pióro.
Watriss - 1 pióro.

[Bezimienny]

(A to wszystkie jakie mamy, czy jak?)

[Amber]

----------

Nie. Jakie teraz zdobyliście, przez ostatnie posty. Pióra, które macie z kanałów/portu trzeba sobie policzyć, bo wtedy jeszcze każdy sam sobie przydzielał tyle piór ile chciał.

[Bezimienny]

(A to spoko, Czyli do tego co teraz i jeszcze te? A, to spoczko, spoczko)

[Chairo]

Zacisnęłam szczękę i zmarszczyłam brwi, kiedy nieznajomy się do mnie uśmiechnął. Nie traciłam czujności, obserwując całe otoczenie ze skraju dachu.

[Bezimienny]

Zupełnie stracił równowagę, kiedy zwiał wiatr. Prosto w jego rozłożone skrzydła. Próbował zahaczyć palcami o kawałek dachu. Jednak takowego nie znalazł. Super, zaraz spadnę z dachu. Pięknie! -Przyszło mu przez myśl. W ostatniej chwili złapał rynnę i odetchnął z ulgą. nie tylko są nieprzydatne, a jeszcze stwarzają problemy

[Chairo]

Zszokowana, od razu rzuciłam się do skrzydlatego, żeby mu pomóc. Co prawda, to był raczej odruch, ale co tam. Położyłam się na dachu i wychyliłam, wyciągając do niego rękę. Nie wiem, czy dałby radę mnie złapać, ale cóż, lepiej się przekonać na własnej skórze.

[Bezimienny]

Spojrzał na rękę i na nią. Delikatnie ścisną dłoń dziewczyny. Podciągnął się i stanął na dachu. Tym razem dla pewności, złożył skrzydła w najmniejsze możliwe harmonijki.
-Miło poznać... -Uśmiechnął się.

[Chairo]

Również się podniosłam, po czym ignorując jego słowa otrzepałam się z pyłu i kurzu. Zaraz po tym popatrzyłam mu w oczy, gdy moje wyrażały wrogość i złość. Coś typu "Nie jestem skłonna do gadania z nieznajomymi facetami". Chciałam wrócić na swoje poprzednie miejsce, ale stwierdziłam, że nie ma to sensu. Stałam więc tak naprzeciwko niego, odwróciłam lekko głowę i wzrok, a także założyłam ręce na piersi, tworząc postawę "zamkniętą".