Brzeg Jeziora

[Evora]

-Dobra- odpowiedziała i niezdarnie poszła za nią.

[Amber]

Przyszła nad jezioro, gdyż było to najbliższe miejsce, a ona już była zmęczona. Miała wrażenie, że w zagadce chodzi o jednorożca, one był srebrne. Pozostawało jej tylko czekać, tak samo jak to było z bazyliszkiem.

[Evora]

Nic się nie dzieje.

[Amber]

Czekała dalej. W sumie to nie musiał być jednorożec, to mógł być pegaz. Chociaż... srebrny koń? Tylko jednorogi kojarzyły jej się z typowym biało-srebrnym umaszczeniem, pegazy były różne. Chyba, ze feniksowi chodziło o jednego szczególnego konia. Zmrużyła oczy i czekała.

[Evora]

Nad jeziorem unosi się dużo mgły. Nic się nie dzieje.

[Amber]

Ziewnęła i położyła się nad brzegiem, czekając. Coraz bardziej chciało jej się spać, a musiała czekać na to wredne zwierzę, które gdzieś musiało się skryć. Powoli zamknęła oczy.

[Evora]

 Jest coraz więcej mgły. Dalej na brzegu widać, że coś jakby świeci.

[Amber]

Zasnęła na chwilkę. Obudził ją dziwny blask. Otworzyła oczy i rozejrzała się. Wszędzie mgła, szarość i jakiś jasny, biały blask. Ruszyła brzegiem wody, zbliżając się do źródła światła. Działo się coś dziwnego. Mgła nie pojawiała się w kilka minut i to na dodatek tak gęsta, że nie widać było nawet kamienia, który miała metr od siebie. Tylko ten dziwny blask.

[Evora]

Na brzegu pojawił się srebrny koń. Najprawdopodobniej wyłonił się z mgły. Ruszył w stronę wody.

[Amber]

Zatrzymała się w pół kroku widząc konia. To chyba był ten, którego chciały feniksy. Zaczęła powoli skradać się, by podejść do zwierza i wyrwać mu trochę kłaków z karku. To powinno być łatwe. Niespodziewanie wyskoczyła z mgły wprost na konia.

[Evora]

Koń stanął dęba, po czym zniknął i pojawił się kilka metrów dalej.

[Amber]

Jej szczęki złapały tylko powietrze. Koń przyglądał jej się stojąc kilka metrów od niej. Zmrużyła ślepia. Podeszła kilka kroków i pochyliła się, udając, że chcę napić się wody z jeziora. Z zaskoczenia skoczyła na ponownie na konia.

[Evora]

Puff... Koń zniknął i pojawił się po prawej.

[Amber]

Ciekawe jak Amber miała złapać tego cholernego zwierzaka. Szkoda, że ona też nie mogła się teleportować. Zauważyła jednak, że koń pojawia się w mniej więcej tym samym miejscu co przedtem, tyle, że oddalonym nieco od miejsca, w którym stała. Ponownie skoczyła na konia, był to jednakże zwód. Koń jak przypuszczała zaraz zniknie i pojawi się kilka metrów dalej. Wykonała dwa olbrzymie susy i znalazła się w miejscu, w którym - jak sądziła - powinna pojawić się ta markotna, srebrna kobyła.

[Evora]

Koń pojawił się obok dziewczyny. Zaskoczony usiłował kopnąć dziewczynę, lecz jego kopyto, tylko przeniknęło jej ciało, nie robiąc jej żadnej krzywdy.