Strome Szczyty

[Vircassis]

Trochę się znudził tylko patrzeniem co robią wadery. Miał ochotę tam do nich iść i zagadać, lecz nie wiedział z jakiego plemiona należą.

[Evora]

-Dobrze wiedzieć. Masz może namiary na jakiegoś dobrego lekarza, czy coś? -dziewczyna oparła się rękami o uda i podparła głowę. Natychmiast pożałowała swojej decyzji, gdyż odezwały się naderwane mięśnie. Czy ona przypadkiem nie zginie? Może jak już, to oszaleje całkowicie?

[Amber]

- Lekarz Ci tu nie pomoże, musisz wytrzymać - mruknęła.

[Evora]

-Masakra. Jak długo to może trwać? -czyżby aż za bardzo nie interesowała jej ta przemiana?

[Vircassis]

Postanowił się wreszcie ruszyć. Zmienił się w wilka i ruszył w stronę dziewczyn powolnym krokiem. Po drodze ziewnął kilka razy.

[Evora]

 Była przerażona tym co może ją czekać. Jeszcze więcej bólu? Wymioty? Omamy?
 Zauważyła wilka idącego w ich stronę. To zapewne Vircassis. Czyżby ni mógł się powstrzymać i musiał dalej za nimi leźć? Wiedziała, że prędzej czy później to zrobi.

[Amber]

- Już raczej nie długo. A przynajmniej tak oceniam, u każdego to trwa inaczej - zmrużyła swe czarne oczy, gdy zauważyła wilka, który przedzierał się w ich stronę. Tak, zapewne był to ten obcy. Coraz bardziej działał jej na nerwy.

[Vircassis]

Ziewnął raz po drodze i się zatrzymał. Podrapał się za uchem. Zaczął szacować jakie ma szanse przeciwko dwóm waderom, z czego on jest sam. W sumie Wat byłaby ucieszona gdyby zginął, ale to nie idzie Vircassisowi na rękę.

[Vircassis]

Uznał, że nie chce mieć żadnych problemów. Poszedł drogą powrotną.

[Amber]

Cały czas patrzyła podejrzliwie na czarnego wilka. Na pomoc Evory nie było co liczyć, ale Amber była pewna siebie - wiedziała, że z pojedynczym basiorem da sobie radę sama. Gdy nieznajomy już był blisko zatrzymał się i najwyraźniej rozmyślił się, bo chwilę później odwrócił się i odszedł gdzieś.

[Evora]

 Nie przejęła się, gdy Vircassis sobie poszedł.
-Może lepiej będzie jak pójdę. Nie będę ci zawracać głowy moimi jękami. Jak już t o przeżyję, to może wybierzemy się na polowanie?-zaproponowała, po czym wstała z kamienia.

[Amber]

- nie przeszkadzasz, i tak nie mam nic twórczego do roboty. Jeśli chcesz możemy iść na polowanie... - *najlepiej do innych plemion* pomyślała.

[Evora]

-Teraz na polowaniu na nic się nie przydam, ale za to możemy iść nad jezioro na terenach ognia-stwierdziła. Ciekawe jak poradzi sobie jej noga.

[Amber]

- Można iść, chociażby na zwiady. O ile dasz radę - odpowiedziała. Nie była pewna czy Evora sobie poradzi zwłaszcza, iż przemiana mogła nastąpić lada chwila.

[Evora]

-Powinnam- rzekła i zniknęła pośród drzew.