Korzenie

[Lilith]

- Hmm.. Nazwę Cię Funeral. Co na angielski oznacza pogrzeb. - uśmiechnęła się do ptaka. Ten wzniósł się w powietrze i znów usadowił się na głowie Lilith.
- No ciekawe czy się przestraszy. - zaciekawiła się i zmieniła się w wilka. Kruk nadal siedział na głowie Liliś.
- Dziwne. Tamtego czegoś się przestraszył a mnie nie. Może jestem zbyt przyjazna, żeby się mnie bać? - zamyśliła się i ponownie zmieniła się w człowieka.

[Watriss]

-Będziesz z nim robiła pogrzeby, jeśli tak chętnie przyjdę.- uśmiechnęła się, i mimo iż na to nie wyglądało bardzo się niecierpliwiła. Co to takiego? Grzmotało jej po głowie.

[Lilith]

- Nie, jestem zbyt słaba, żeby kopać.. Ale mam znajomych grabarzy, którzy zakopują ciała śmiertelników - zarechotała.

[Watriss]

-A jak będą mieli ciekawe łapy to mi przyniesiesz? Mieszkam w takim staram opuszczanym domu.- zaśmiała się. Robi się ciekawie, i nowa znajoma też była całkiem fajna lubiła ludzi z mrocznym charakterem. Kruk który nie boi się  wilkołaków i czarodziej co jeszcze spotka.

[Lilith]

- Oczywiście - zachichotała. Kruk znów wtulił się w włosy Lilith i nie przejmował się niczym.

[Watriss]

Usiadała podparta o jakiś wysoki korzeń, postanowiła poczekać na to co będzie dalej.

[Lilith]

Usiadła na ziemi i bawiła się z czarnym ptakiem. Ciekawiło ją to jakie jeszcze tajemnice skrywają te tereny.

[Gobliny]

Wadery nie zachowywały się zbyt cicho, gobliny nie miały więc wielkiego trudu, by je namierzyć. Ukryły się wśród korzeni drzew, niewidoczne w cieniu. Czekały, aż wilki ruszą w ich kierunku - a zapewne to zrobią, jeśli zamierzają dostać się do wieży. Wtedy wpadną wprost na oddział goblinów, a ten zaatakuje z zaskoczenia.

[Watriss]

Zmieniła  postać w wilczą wyczuwała obecność przeciwnika.
-Są bardzo blisko-szepnęła tak by przeciwnik jej nie usłyszał.

[Lilith]

Instynkt powiedział jej, że nie są same. Wpatrywała się w krzaki. Nic niestety nie zauważyła. Mogłaby się spytać Wat, ale ona ma słaby wzrok. Lilith zmieniła się w wilka aby móc wywęszyć obce osobniki. Jakieś małe stworzonka. Kruk siedział jej na głowie i rozglądał się tak jak Liliś.
- T-tak.. - przyznała niechętnie.

[Watriss]

To że nie miała dobrego wzroku wypełniała tym że miała niezwykły słuch. Słyszała ciche oddechy, były małe ale całkiem duża gromadka.
Obracała uszami by zdobyć najwięcej informacji.
-Noszą jedynie skurzane worki, mają białą broń.-zamknęła oczy by zdobyć jeszcze jakieś informacje. Dla zwykłego wilka zachowywali by się bardzo cicho lecz fakt że jest niemal ślepa dawało jej teraz przewagę.

[Lilith]

- Biała broń to już coś.. - zamyśliła się i spojrzała przed siebie.
- To idziemy dalej? - spytała.

[Watriss]

Nie przestała nasłuchiwać.
-Coś jest nie tak nie słyszę żeby się poruszali, chyba czekają aż same przyjdziemy.-odrzekła nie podobała jej się sytuacja  gdzie będzie musiała walczyć z dużą ilością przeciwników. Wtedy jej słaby wzrok to duży minus. Jeśli Lili poszła by przodem to mogła by się zająć tymi z tyłu ale to nie oznacza że będzie ich mniej. Musiała się znów porządnie zastanowić. 

[Lilith]

- Racja - przytaknęła.
- Może poczekajmy aż jeden ruszy na zwiady czy idziemy.. - pomyślała.

[Watriss]

Nie ruszyła się z miejsca. Cierpliwie poczeka aż te przyjdą będą zabijać jednego po drugim.